Alweer 3,5 week in Nicaragua!

Buenas días!
Hoe is het met jullie? Iedereen een vette carnaval gehad? En weer helemaal uitgebrakt?

Ik zit alweer 3,5 week in Nicaragua, het gaat echt heel snel:)
3,5 week in Nicaragua betekend zo ongeveer 3 weken Spaanse les. En als je dan denkt dat je na 3 weken les goed Spaans spreekt; vergeet het maar! Ik kan me nu een beetje duidelijk maken in een winkel of in simpele gesprekjes. Maar het blijft zo moeilijk, vooral als mensen snel praten (wat iedereen hier zo ongeveer doet, behalve de leraressen en onze gastvrouw doña Fatima) Dus het blijft een beetje aanmodderen en veel met handen en voeten praten. Gelukkig vind iedere Nicaraguaan het super leuk dat je Spaans probeert te praten en helpen ze met verbeteren en dingen goed uitspreken. Heel fijn!

En ik heb carnaval wel een klein beetje gemist hoor, de lekkere biertjes en de Brabantse gezelligheid. Maar hier hebben we ook carnaval gehad! Het was namelijk vorige week de week van de poëzie, er kwamen dichters uit heel de wereld gedichten voorlezen. Ook uit Nederland, 2 zelfs! Ik heb ze alleen niet gezien of gehoord helaas… Het klinkt best saai, maar er waren ook leuke dingen bij! ’s Avonds kwam er vaak iemand optreden, veel drukte en gezelligheid op het Parque Central. En op woensdag was er een soort van carnavalsoptocht. Allemaal verschillende groepen uit verschillende dorpen liepen hierin mee. Salsamuziek hard aan en dansen maar! Het leek een beetje op Braziliaans carnaval, meiden en jongens met mooie kleurrijke kleren aan. Was super om te zien.

Donderdagmiddag zijn we naar de Pueblos Blancos geweest, dit zijn 3 dorpjes waar vroeger veel blanken woonden. Nu zijn er vooral veel winkeltjes waar ze pottenbakken en toeristische spulletjes verkopen. Deze dorpjes zijn veel kleiner en de armoede is dan ook meteen beter zichtbaar. Er kroop bijvoorbeeld een vrouw over straat op haar billen en handen omdat haar benen verlamt waren. Vrijdag hebben we de film innocent eyes gekeken. Deze film gaat over de oorlog die is geweest tussen de guerrilla’s en het leger in El Salvador rond 1970 en het aandeel van kindsoldaten hierin. In Nicaragua heeft iets soortgelijks afgespeeld rond die tijd. Vrijdagavond zijn we naar een optreden van een zanger in het Parque Central gaan kijken en daarna nog lekker een terrasje gepakt. Zaterdag zijn we in de ochtend gaan zwemmen en in de middag hadden we de Meet & Greet met On- Stage. Veel nuttige informatie gehoord over Nicaragua, onze stage en veiligheid.

Zondag zijn we gaan mountainbiken op het plattenland in de omgeving van de vulkaan Mombacho. We reden op mountainbikes van de plaatselijk bevolking, dus dat was iets anders dan de mountainbikes in Nederland. Mijn versnelling sprong steeds in de hoogste stand en dat is best lastig als je moet klimmen. Anique’s haar remmen deden het maar half en dat is gevaarlijk als je de berg naar beneden moet! Maar het was echt heel leuk. We hebben veel gezien van de omgeving. Er zijn geen straatnamen, dus mensen uit de dorpen gebruiken bomen als aanduidingen voor richtingen. Zo is er een trekjebroekuit- boom (de Spaanse benaming ben ik helaas vergeten). Bij deze boom is het in de avond heel donker en spreken vaak jonge stelletjes af om, tja.. In de middag zijn we gaan wandelen en hebben een aantal huizen bezocht, zo konden we zien hoe mensen daar woonden. Veel houten huizen met golfplaten daken, de rijkere mensen hebben stenen huizen. We hebben fruit geproefd vers van de boom. Zoals kokosnoten, zoete limoenen, bananen en narañga’s, dat zijn een soort sinasappels maar dan met een groene schil. Heel lekker allemaal zo vers van de boom, zonder gemuteerde genen en met veel pitjes!

Maandagochtend begon de Spaanse les weer en maandagmiddag zijn we naar een schoenenfabriek gaan kijken. De werkomstandigheden zijn toch ietsjes anders dan bij de fabrieken in Nederland… Veel mensen in een kleine loods, jongens van 13 die er 5 dagen in de week werken, met machines werken in je blote buik zonder bescherming van bijvoorbeeld handschoenen of een helm en het was ontzettend heet. Toen ik aan de baas vroeg waarom er geen airco was in de werkplaats (we kwamen namelijk binnen door het kantoor, daar was wel airco) zei hij dat de stoffen, zoals het leer van de schoenen een normale temperatuur nodig hadden. Ik dacht; mmm een normale temperatuur? Het was daar minstens 35 graden… Heb er maar niet verder over door gevraagd.
Dinsdag zijn we naar de dierentuin geweest tussen Masaya en Managua. Een kleine dierentuin met mooie beesten. Gister hebben we weer dansles gehad, nog zonder hakken helaas. Anique en ik hebben namelijk naar hakken gezocht maar die zijn hier zo ontzettend hoog dat ik er niet eens op kan staan, laat staan lopen en dansen! Dus we gaan nog op zoek naar schoenen met een klein hakje. De dansles was super leuk, hebben nu ook een beetje de payo de mayo gedanst. Dat is een dans die afstamt van de Maya’s, het is een soort paringsdans. Dus veel met die heupen schudden! Erg moeilijk, maar heel leuk. Vanochtend weer Spaanse les en ben nu bezig met de verleden tijd van de regelmatige werkwoorden. Dat is nog niet zo moeilijk, maar morgen krijg ik de verleden tijd van de onregelmatige werkwoorden en dat wordt veel moeilijker.

Iedereen nog een fijne vakantie gewenst:)

Veel groetjes vanuit het warme Nicaragua!